Necip Fazıl Kısakürek'in sinemaya da uyarlanan Reis Bey isimli oyunun sergilendiği Halk Eğitim Merkezi tıklım, tıklım doldu.
Malatya Tiyatro"ya susamış besbelli.
O kadar belli ki, oyunun dram olduğunu bir tarafa bırakan Malatya Halkı kundakta ki bebeğinden, yürümesini bilen çocuklarını kaptığı gibi, Halk Eğitim Merkezi Salonun yolunu tutmuş.
Oyun sahnelendiğinde tam bir panayır havası ve piknik sesi hakimdi salona..
Ağlayanı, konuşanı Anne bu Amca niye ağlıyor? sorusu ve Annenin cevabı, hepsini oyunda söylenenler haricinde dinlemek mümkündü.
Oyunun konusu kadar organizasyon ve Oyuncular tek kelime ile muhteşemdi. Rolü gereği yerine göre ağlayan Sanatçının ağıdına gülen çocuk sesleri olmazsa eminim oyun çok daha net anlaşılırdı.
Evet susamışız!
Televizyon ekranında sergilenen dizi filmlerden usanmışız!
Canlı dense de cansız olarak yayınlanan televizyon ekranında ki beğendiklerimize alkış çalmaktan bıkmışız!
Belliydi, Malatya Belediye Fuarcılık AŞ tarafından, Malatya"nın Tiyatro Kültürüne katkı sağlamak için hazırladığı Reis Bey oyununu izlemeye gelenlerden.
Her halimiz artık Malatya"nın Kültürü için bir şeylerin yapılması gerekliliğinin vurguluyordu.
Çocuklarında Tiyatroya olan özlemi büyük!
Onlardan kendileri için bir şeylerin yapılması gerektiğini vurgulamak için Anne ve Babalarının peşine takılıp Reis Bey oyununu izlemek istemişlerdi.
Konunu ciddiyeti onlar için o kadar da önemli değildi!
Anne ve Baba içinde bir gereksinimdi Tiyatro, o nedenle, farkına bile varmadılar Oyun içerisinde İdam Sehpasında bir kişinin idam edilmesi.
İzleyicinin çoğunluğunun çocuk ve bebek olması oyunun akışını engelleyemezdi, rol gereği mahkum idam edilecekti ve edildi!
Sahnede rol icabı, adamın idam sehpasında asılması engellenemezdi pek tabi!
Engellenebilirdi aslında Çoluk çocuğun bu sahneyi izlememesi!
Nasıl mı?
Çok basit EĞİTİMLE!
Yine de herşey çok güzeldi, "Sağolasın Fuarcılık AŞ"