Türk milleti derin acılar yaşarken sözün bittiği yerdeyiz...
Kim ne demeç verirse versin akan kan durmuyor, anaların gözyaşı dinmiyor.
Türk milleti, icraat bekliyor..
Kimlerden mi işte sıralıyorum:
“İyi şeyler olacak” diyenler...
Ezber bozanlar...
Tabuları yıkanlar…
Dostluk çemberi oluşturanlar...
Felakete çanak tutanlar...
Destek verip teşvik edenler...
Meşrulaştırmaya çalışanlar...
Kılavuzluk yapan gafiller...
Köşe tutmuş bazı kalem sahipleri...
Sözde aydınlar...
Terör hamisi işbirlikçiler...
Siyasetteki bölücü odaklar…
PKK’yla koalisyon kuranlar...
Milletimizin değerlerine ihanet edenler...
Melaneti süslü sözlerle topluma yedirmeye çalışanlar...
Etnik nifakı özgürlük mücadelesi diyerek kapatmaya niyetlenenler...
Kandil’e bayrak dikilmesini geciktirenler...
ABD’nin ağzına bakanlar...
İstihbarat paylaşımından medet umanlar...
Merkezi Irak yönetiminden insaf bekleyenler...
Irak’ın kuzeyinde terörü besleyenler...
PKK açılımında inat ve ısrar edenler...
İmralı canisiyle müzakere ve mütareke arayışına girenler...
Irak’ın kuzeyindeki peşmerge kalıntılarıyla kucaklaşanlar...
Meselenin mahiyetini görmezlikten gelerek yeni bir anayasanın her derde deva olacağını düşünenler...
Terör saldırılarının anayasa hazırlıklarını baltalamaya yönelik girişimler şeklinde değerlendirenler...
Güvenlik güçlerinin operasyon yapmasına karşı çıkanlar...
Silahlı Kuvvetleri itibarsızlaştırmak için basın üzerinden psikolojik kampanya yürütenler...
Evet sizler!
Hani özgürlük?
Hani demokrasi?
Hani barış?
Ne yazık ki milletimizin ancak bir savaş şartlarında vereceği kayıp sayısının hala farkında değilsiniz.
Saldırıların yapılış tarzı, kullanılan silahlar, seçilen hedefler problemin ciddiyetini gözler önüne seriyor. Tabi ki görüyorsanız!
Yapılmak istenen Devletin varlığını fiilen tartışılır hale getirmekten başka bir şey değildir.
Artık doğru, gerçekçi ve etkili bir politika izlemek mecburiyeti ortadadır.
Türk milletinin demokrasi ve barış gibi kulağa hoş gelen kavramlar maske yapılarak, uyuşturularak önce ayrıştırılmak, etnik bir mozaik olduğumuza inandırılmak, ardından bölünmek isteniyor.
Akıtılan bunca kanın bedelini ödetmek namus borcumuzdur.
Artık uyanın!
Bütün şehitlerimizi rahmetle anıyorum. Acıları ve analarımızın gözyaşları yüreğimi yakıyor.
Yüce Türk Milleti’nin başı sağolsun.
Sözün bittiği yerdeyiz... Lafla peynir gemisi yürümüyor!
Derin acılar içinde “Utanıyorum Şehidim” dizeleriyle günü noktalamak istiyorum:
Utanıyorum Şehidim,
Utanıyorum,
Yemekten,
İçmekten,
Senin annen ağlarken
Gülmekten Utanıyorum!
Sanma ki;
Unutuyor,
Unutturuyoruz.
Unutanları barındırmaktan utanıyorum.
Sen; vatan için bizim için şehit olurken,
Seni görmezden gelenlerden utanıyorum.
