Anadolum, azim vatanım bir baştan bir başa yanıyor; şehitlerinin ardından...
Bugün sıra kimde ya da kimlerde? Bilen var mı?
Fırtınalar kopuyor; vatan sathında... Şehit aileleri acılarıyla baş başa yürek yakıyor feryatlar...
Her kentimiz diken üzerinde... Şehit cenazelerinde yaşadığımız manzaralar karşısında dayanmak öylesine zor ki...
Kocatepe’de kılınan yoğun güvenlikli (!) cenaze namazının ardından son yolculuğuna uğurlanırken şehit polisimizin genç eşi, tabuta son öpücüğünü kondururken yürek dağlıyor:
“- Tanjummmmmm; sen gittin ben bittim!”
Yeni yetme ve de piyangodan çıkma bakan beyler ağlıyor! Kırmızı plaka sanki ağlama duvarı!
Bir şehit cenazesi daha...
Bu kere Bergama’dan feryatlar yükseliyor... 13 yaşındaki Ece kızımızın feryadı, taş kalpleri bile paramparça edecek düzeyde...
“- Baba ne olur yanıma gel!”
Sahi Ece kızımıza babasını kim getirecek? Ya yeni Ece’leri babasız bırakmamak adına neler yapılacak?
Ve “İçimde fırtınalar kopuyor” diyen bir şehit babasının feryadı...
“- Bizim gövdemiz taşın altında sizin eliniz nerede?"
Şehitlik önemli makam, kimseye kolay nasip olmaz tamam! Ama çözüm diye çözümsüzlük getirenlerin vicdan muhasebesi yapmasının da tam zamanı...
Şehit babasının ifadesiyle siz elinizi taşın neresine soktunuz?
Taziye ziyaretimizde anlatıyor şehit babası duygularını...
Akan kanın durması adına beklentilerini sıralarken terörü besleyen sözde demokrasi havarilerine de şamar gibi bir tokat vuruyor.
“- Şükrediyorum ki; kurşun sıkan benim oğlum olmadı! Ne mutlu bana...”
İşte Anadolu’daki manzara...
Çözüm çözüm diye diye çözülmeye sürükleyenler, doğrulan namludan önce hareket etmek zorunda.
Çünkü askerim, polisim, vatandaşım, doktorum şehit ediliyor; yüzlercesi ağır yaralarla baş başa kalıyor.
Yazık... Yazık...
Elbette tek tesellimiz geride bıraktığımız zaferler ayı Ağustos’ta ecdadımızın şanlı direnişi...
Türk milletinin kutlu varlığına pranga vurmak için birbiriyle yarışan husumet ittifakı layık olduğu acı dersi geçmişte nasıl aldıysa elbette ki, Türk yeniden uyanacak ve geleceğine pranga vuranlara dur diyecektir. Çünkü necip Türk milleti tarih boyunca nice zorluğu, nice musibet ve melaneti aşmayı bildi; yine bilecektir.
Türk vatanının sırtına saplanmış bir ihanet mızrağı; aziz Anadolu toprağı kan fışkırıyor, vatan evlatları birer ikişer şehit olurken analar, babalar, eşler, yavuklular ve körpecik kuzuların feryatları arşı deliyor.
Ne diyelim; “Diyarbakır yıldız olacak” diyenler utansın!
