"Rükün" kendisine ftkhî sonuç bağlanan bir olayın meydana gelmiş sayılabilmesi için bulunması zorunlu olan ana unsur veya unsurlar demektir. İbadetin geçerliliği için rüknün bulunması da kaçınılmaz bir şart olmakla beraber, rükün, (tek ise) amelin mahiyetini oluşturduğu yahut (birden fazla ise) amelin mahiyetinden bir parça olduğu için sıhhat şartlarından ayrı olarak ince­lenmiştir.

Orucun rüknü, -oruç süresi içinde- orucu bozan durumlardan (yeme, içme, ve cinsi temas) uzak durmak ("imsâk")tır. Şafiî mezhebinde ve bazı Mâlikî bilginlerce niyet de orucun rükünlerinden sayılmıştır.