Mustafa Kemal Atatürk’ün şahsında Türk’e has değerleri kötülemek niyetindeki artniyetli kimselerin muzdarip olduğu Atatürk Türkiyesi’ni anlatan “Yaşasın birinci Cumhuriyet” başlıklı yazıma gelen tepki mesajları benim için sürpriz olmadı.
Kimisi Cumhuriyet nedeniyle devletin 88. yılında dahi bütün vatandaşlarıyla henüz kucaklaşamadığını iddia ediyor. Kimileri, deprem ve terör bahanesiyle Cumhuriyet kutlamalarının unutturulmak istendiğinden yakınıyor.
Gelen tüm mesajların sahiplerine teşekkür ediyorum ama bir okuruma, sayın M. Koyuncu’ya ayrıca teşekkür ediyorum.
Yazımla ilgili yorumunda kıymetli okurum, söz konusu yazıda doğru yerlere işaret edip farklı bir bakış açısı sunduğum için teşekkür ederek söze başlıyor.
Cumhuriyet’in halkla kucaklaşmadığı iddialarına da çok haklı açıklamalarla cevap veriyor. Gerçekten de Cumhuriyet’in kazanımları konusunda galiba nankörlük ediyoruz.
Bakınız, sayın okurum Cumhuriyet düşmanlarına ne güzel de cevap veriyor. Buyurun birlikte okuyalım:
“…Cumhuriyet halkla kucaklaştı. Atatürk’ün cenaze töreninde genç yaşlı, türbanlı başı açık, çiftçi köylü asker, zengin fakir bir aradaydı.
Unutmamak gerek biz fakır bir ülkeydik, yavaş yavaş büyüdük. 10.Yıl Nutkuna kadar olan dönem içinde bir çok çalışma yapılmıştır.
Halk Evleri açılmıştır. Köy Enstiitüleri açılmıştır. Toprak Reformu yapılmak istenmiş, toprak ağaları karşı çıkmıştır.
Köylüyü ezen ama devlete büyük geliri olan Aşar Vergisi zor durumda olmasına rağmen devlet tarafından kaldırılmıştır. Şu anki milletvekillerinin çoğu iş adamı; çalıştırdıkları işçiye asgari ücreti bile çok görüyor.
Kim maraba?
Devletin yaptığı zor günlerdeki şu çalışmalar peki neyin nesi:
1 Nisan 1924, Ergani’deki bakır madeninin devletçe işletilmesine ilişkin yasanın kabul edilmesi. 22 Aralık 1925, Alpullu Şeker Fabrikası’nın temelinin atılması. 24 Mart 1926, Türkiye’de petrol arama ve işletmesinin devletçe işletilmesini öngören kanunun çıkarılması. 6 Ekim 1926, Kayseri’de uçak fabrikası açılışı. 26 Kasım 1926, Alpullu Şeker Fabrikası’nın açılışı. 17 Aralık 1926, Uşak Şeker Fabrikası’nın açılışı. 28 Mayıs 1927, Teşvik-i Sanayi Kanununun çıkarılması. 6 Kasım 1927, Bünyan Mensucat Fabrikasının açılışı. 11 Haziran 1930, Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası’nın kurulması. 1 Aralık 1933, Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planının yapılması. 5 Aralık 1933, Eskişehir Şeker Fabrikası’nın açılışı. 20 Nisan 1934, Ankara, Konya, Eskişehir ve Sivas’ta buğday filolarının inşasının onaylanması. 20 Mayıs 1934, Kayseri Bez Fabrikası’nın temelinin atılması. 16 Temmuz 1934, Bursa’da ilk süt fabrikasının açılışı. 13 Ağustos 1934, Bakırköy Bez Fabrikası’nın açılışı. 14 Ağustos 1934, İzmit Birinci Kağıt ve Karton Fabrikası’nın temelinin atılması. 14 Ağustos 1934, İzmit Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikasının temelinin atılması. 15 Ağustos 1934, Zonguldak’ta antrasit fabrikasının temelinin atılması ve kömür yıkama fabrikasının açılışı. 30 Eylül 1934, Keçiborlu Kükürt Fabrikası ile Isparta’da gül fabrikasının açılışı. 19 Ekim 1934, Turhal Şeker Fabrikası’nın açılışı. 20 Kasım 1934, Konya Ereğli Bez Fabrikası’nın açılışı. 14 Haziran 1935, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsünün ve Etibank’ın kurulması. 23 Ağustos 1935, Nazilli Bez Fabrikası’nın temelinin atılışı. 16 Eylül 1935, Kayseri’de bez fabrikasının açılışı. 28 Kasım 1935, Bursa’da Merinos Fabrikası ile Gemlik’te suni ipek fabrikasının temelinin atılması. 29 Kasım 1935, Paşabahçe Fabrikası’nın açılışı. 10 Aralık 1935, Zonguldak’ta antrasit fabrikasısın açılışı. 20 Ocak 1936, İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planının yapılması. 3 Kasım 1936, Çubuk Barajının açılışı. 6 Kasım 1936, İzmit’te kağıt ve karton fabrikasının açılışı. 28 Kasım 1936, Ereğli’de kömür şirketinin satın alınması. 10 Aralık 1936, Zonguldak’ta taş kömürü fabrikasının açılışı. 3 Nisan 1937, Karabük’te demir çelik fabrikasının temelinin atılması, 1939’da açılması. 4 Nisan 1937, Ereğli’de bez fabrikasının açılışı. 17 Mayıs 1937, Divriği’de demir madenlerinin keşfi. 25 Mayıs 1937, Malatya’da bez fabrikasının temelinin atılması. 17 Haziran 1937, Kadıköy su şebekesinin yabancılardan satın alınması. 14 Ağustos 1937, Haliç’te ilk Türk denizaltısının omurgalarının denize koyma töreni. 1 Şubat 1938, Gemlik’te suni ipek fabrikasının açılışı. 2 Şubat 1938, Bursa’da Merinos Fabrikasının açılışı. 17 Mayıs 1938, Divriği’de demir madenlerinin işletilmeye başlanması. 24 Haziran 1938, Toprak Mahsulleri Ofisi’nin kuruluşu. 10 Temmuz 1938, İzmir’de klor fabrikasının temelinin atılması.”
Sayın okurum, Cumhuriyet’i kötüleyenlere de son sözünü şöyle ifade ediyor:
“Cumhuriyetle birlikte yukarıdaki faaliyetler yapıldı. Lakin şu an meclis içinde de bulunan o zamanın bazı kesimleri ülkedeki bazı olumsuzluktan yararlandı. Şunu demek doğru olur. Evet Cumhuriyet kuruldu ama Atatürk’ten sonra bazılarının yanlış politikaları ve talihsizlikler mesela İkinci Dünya Savaşının patlak vermesi gibi olaylar halk ve devleti uzaklaştırdı. Bu Cumhuriyetin suçu olmasa gerek.
Günümüzde yapılan özelleştirmelerin hepsinde ya yabancı vardır ya da bir yabancı hisse sahibidir. Hissiyatla devlete olan sadakat karıştırılmamalı.”